Bill Bailey o niewiernym Tomaszu

Dzięki.

Coś nie mogę odtworzyć (zarówno na komputerze jak i telefonie).

Wybaczcie ale ten film jest… hm niemerytorycznym kabaretem…. można nawet o nim mniemać jako o specyficznej formie liturgii ateistów, obśmianie wiary w pewne wydarzenia mające przenieść ciężar dowodu na zmartwychwstanie chrystusa na inny poziom poznania ( nie rozumowego). Hmm ten śmiech przypomina mi wspólną aklamacje wiary ( powiedzmy creda nicejskiego) podczas liturgii.
„Le cœur a ses raisons que la raison ne connaît point”

Z logicznego punktu widzenia dowód na nieistnienie nie jest możliwy. Tak więc Bill nie może wykazać nieistnienia Boga . Z racji tego przyjmując hipotezę jakoby dowód na istnienie Boga również nie było (ratio anselmi i Leibniz zostawmy na razie), festiwal śmiechu jakie miał miejsce na tym wystąpieniu można porównać jedynie z chorałem gregoriańskim w wykonaniu średniowiecznych mnichów. Jest on najprostszą aklamacją „wiary” w brak zmartwychwstania ( co dla wielu jest równoznaczne z nieistnieniem Boga mimo że jest to rozumowanie wadliwe). Oczywiście występ można traktować jedynie w aspekcie estetycznym …. jako swoisty kabaret, jednak wydaje mi się że można w nim zaobserwować pewien niezwykle ciekawy aspekt wspólczesnego „ateizmu”